الشاعر. ...عبدالمنعم حمدي رضوان... يكتب... قطر الحياة

قطر الحياه

قطر الحياة  بيمرق  وكل واحد
 من الركاب له حكاية

لاالقطرعمره عطل ولاالركوب
والنزول انقطع كالعاده

اللى يركب بتبقى دى بدايته
 واللى بينزل  دي  نهايه

وكل شئ مكتوب ومتقدروكل
 واحد منا قصة  وروايه

وحركة البيع والشراءدايما
وفيه اللى بيبيع بخساره

و اللى يجمع المال من حله
وحرامه باي طريق حازه

لكل واحد وجهه متوجه لها
ولكل واحد رغبه وحاجه

وفى اللى زاهد فى الدنيا
ومتاعها وعارف انهامنفاته

عارف بأن الدنيا  متزخرفه
 متاعها زايل ملوش عازه

وفى اللى  ماسك فى الدنيا
ومتبت وهي عنده غايه

مهما يحوز منها ما بيشبع
ويعيش عمره نفسه نهامه

وكل واحدعقله عاجبه ومريحه
 وعقل غيره ولاحاجه

اصل ابن ادم رزقه ما بيعجبه
 لكن عقله عاجبه بزياده

وفيه بشرالحق يزعله لوضد
 مصلحته وله فى زورحاجه

وفيه وشوش من غير رتوش
 ووشوش خادعه وكدابه

بالف شكل ولون يتلونواحسب
 المصلحه وجوه بكاشه

تسمع كلام يعجبك بس يدسوا
 فيه السم ناس غشاشه

حلاوه لسان احذر ياصاحبى
دول ناس خداعين وغداره

حاذر يوم القطر ينزلك على
الكتاف محمول فى النهايه

لا هينفعك بنون ولا مال ولا
جاه ولاسلطان ولااى حاجه

واخد عملك معاك  ودى ثروتك
 اللى هتنفعك يوم القيامه

لقبرك يبقى روضه من رياض
 الجنه لحفره فى نار لفاحه

لتسعد فى اخرتك فى جنتك
 لتشقى فى عذاب بلا نهايه

              الشاعر /عبد المنعم حمدي رضوان